Kleszcze - ośmionogi krwiopijcy
Luise Heine jest redaktorem w od 2012 roku. Wykwalifikowany biolog studiował w Ratyzbonie i Brisbane (Australia) i zdobywał doświadczenie jako dziennikarz w telewizji, w Ratgeber-Verlag iw magazynie drukowanym. Oprócz pracy w pisze także dla dzieci, na przykład dla Stuttgarter Kinderzeitung, i prowadzi własny blog śniadaniowy „Kuchen zum Frühstück”.
Więcej postów Luise Heine Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.Jeśli na wiosnę termometr podnosi się do siedmiu do dziesięciu stopni, pojawia się szczególne niebezpieczeństwo w naturze. Kleszcze celują w ludzką krew. Jeśli jednak zostaną ugryzione, mogą również przenosić niebezpieczne choroby, takie jak borelioza i wczesnoletnie zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (TBE)
Jak rozpoznać kleszcza?
Kleszcze należą do roztoczy, czyli do pajęczaków. Dorośli mają osiem nóg, ale stadia nimf mogą mieć tylko sześć nóg. W zależności od wieku mają od trzech do dwunastu milimetrów. Twoje ciało składa się z dwóch części: przedniej części głowy z nogami oraz tułowia, który może się rozszerzać po wchłonięciu krwi. W zależności od typu tylna etykieta jest koloru brązowego lub szarego.
Raki mają wysoko rozwinięte urządzenie kłujące. Nacinają skórę częścią aparatów gębowych, a następnie wprowadzają trąbkę w celu pobrania krwi.
Gdzie mieszkają kleszcze?
Kleszcze wolą przebywać na obrzeżach lasów, w zaroślach lub w wysokiej, gęstej trawie (np. w parkach). Wspinają się po roślinności i czekają, aż zbliży się potencjalny gospodarz. Jeśli dotknie kleszcza, zaczepi się o niego - "podskakuje". Na gospodarzu szuka wolnego obszaru skóry do ssania krwi. Popularnymi „ofiarami” kleszczy są ludzie, ale także inne ssaki i ptaki.
Kleszcze można spotkać na wybrzeżu i na wyżynach do wysokości około 2000 metrów. Potrzebują jednak wysokiej wilgotności, aby nie wyschły.
Jakie choroby przenoszą kleszcze?
Kleszcze mogą przenosić niektóre choroby, które są niebezpieczne dla ludzi. W Europie jest to głównie wczesnoletnie zapalenie opon i mózgu (TBE). W takich przypadkach wirusy powodują zapalenie mózgu lub opon mózgowych, w najgorszym przypadku choroba jest śmiertelna. Istnieje szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu, które jest zalecane dla obszarów zagrożonych (szczególnie południowe Niemcy). W 2011 r. w Niemczech zgłoszono 424 przypadki TBE, w porównaniu do 195 w 2012 r.
Szacuje się, że każdego roku borelioza diagnozowana jest u 60 000 do 100 000 osób. Boreliozę z Lyme wywołuje bakteria Borrelia burgdorferi, którą kleszcze przenoszą podczas ugryzienia. Jeśli choroba z Lyme nie zostanie wykryta, może powodować przewlekłe objawy, zwłaszcza w stawach. Ostrzeżeniem, które należy traktować poważnie, jest zaczerwienienie skóry wokół ukąszenia kleszcza. Lekarze mówią o rumieniu wędrującym, wędrownym zaczerwienieniu. Nie ma szczepień przeciwko boreliozie.
Co jest specjalnego w kleszczu?
Kleszcze pochodzące z Niemiec zwykle długo wysysają krew. Przebicie się przez skórę zajmuje kilka godzin. Ofiara zwykle tego nie zauważa, ponieważ małe pasożyty wstrzykują środek znieczulający. Kolejny posiłek z krwi może zająć kilka dni. W tym czasie brzuch zwierząt puchnie do 200-krotności ich masy ciała. Po całkowitym zassaniu samice mogą osiągnąć rozmiar jednego centymetra. W kraju występuje 19 gatunków kleszczy, z których najpopularniejszym jest kleszcz drzewny (Ixodes ricinus). Kleszcze żyją zwykle w wieku od trzech do pięciu lat.
Kleszcze przechodzą przez kilka etapów, aż osiągną dojrzałość płciową. Po kryciu samiec umiera, samica ponownie w pełni ssie, a następnie opada na ziemię. Po krótkim okresie dojrzewania składa od 2000 do 3000 jaj i umiera.
W ostatnich latach do Niemiec trafił inny rodzaj kleszcza: kleszcz łęgowy (Dermacentor reticulatus). Po całkowitym zassaniu samice osiągają nawet dostojne rozmiary dwóch centymetrów. Tylna tarcza samic jest jasna z brązowymi smugami. Podobnie jak samiec kleszcza drzewnego, samce są bardziej niebieskoszare. Kleszcz łęgowy różni się od kleszcza leśnego przede wszystkim poszukiwaniem zdobyczy – aktywnie czołga się w kierunku potencjalnych żywicieli. Kleszcze łęgowe mogą również przenosić choroby, w tym patogeny z grupy tyfusu plamistego oraz groźną dla psów babeszjozę psów.
Jak prawidłowo usunąć kleszcze?
Kleszcz, który zatopił się w skórze, należy jak najszybciej usunąć. Palcami lub pęsetą chwyć ciało kleszcza i delikatnie wyciągnij pasożyta. Ale bądź ostrożny: głowa nie powinna być odrywana, jeśli to możliwe. Następnie zdezynfekuj obszar, na przykład alkoholem.
Jeśli chcesz mieć absolutną pewność, możesz poddać usuniętemu kleszczowi badanie na obecność patogenów boreliozy. Wskazane jest jednak wcześniejsze wyjaśnienie kosztów.
Jak mogę zapobiegać ukąszeniom kleszczy?
Najlepiej nie dawać robotom szansy na przywiązanie się do ciebie. Kiedy jesteś na zewnątrz, noś odzież, która ściśle przylega, tj. z długimi rękawami i nogawkami. Ubranie w jasnym kolorze ułatwia odnalezienie uciążliwości. Jeśli naciągniesz skarpetki na spodnie, ochronisz również nogi. Nie zaleca się również drzemki na skraju lasu.
Uważnie sprawdzaj swoje ciało pod kątem kleszczy podczas i po wyjściu. Nie zapomnij o okolicy łonowej i pachwinowej. Szczególnie u dzieci pasożyty lubią osiedlać się na skórze głowy. Repelenty owadów pomagają utrzymać kleszcze z dala od ciała - ale tylko przez krótki czas. Zwierzęta również przyczyniają się do rozprzestrzeniania się robotów. Przeszukaj je dokładnie i usuń wszelkie obecne pasożyty.
Nawiasem mówiąc, samo pranie niekoniecznie pomaga. Kleszcze mogą z łatwością przetrwać przebywanie w pralce - jednak przebywanie w suszarce lub szczególnie gorące pranie ma kluczowe znaczenie.
