Balizm

Wszystkie treści są sprawdzane przez dziennikarzy medycznych.

Ballism jest rzadkim zaburzeniem ruchu charakteryzującym się mimowolnymi ruchami w poślizgu. Przyczyną jest uszkodzenie obszaru komórek nerwowych w międzymózgowiu. Do leczenia stosuje się leki na padaczkę. Przeczytaj wszystko o objawach, diagnostyce i terapii balizmu tutaj!

Balizm: opis

Słowo balizm pochodzi z języka greckiego i oznacza „rzucać” lub „rzucać”.

Balizm przejawia się jako długa, szybka i rzucająca się w oczy sekwencja ruchów, które zachodzą w sposób podobny do pulsu. Rzucanie jest również nazywane jaktation. To zaburzenie ruchowe jest szczególnie widoczne w częściach ramion i nóg w pobliżu tułowia, czyli górnej części ramion i ud. Podczas ataków balistycznych, które zwykle występują w seriach, istnieje duże ryzyko obrażeń poszkodowanej osoby, ponieważ ruchy nie mogą być kontrolowane.

Balizm jest jednym z tzw. hiperkinetycznych zaburzeń ruchu. Hiperkinetyczny oznacza: z „nadmierną energią”.

Często balizm występuje jednostronnie. W tym przypadku mówi się o hemibalizmie. Podobne nadmierne ruchy występują w pląsawicy lub atetozy. W niektórych przypadkach balizm jest również rozumiany jako forma pląsawicy. Używa się go do opisania szybkich i niekontrolowanych ruchów twarzy oraz odcinków ramion i nóg z dala od tułowia.

Balizm: przyczyny i możliwe choroby

Balizm jest spowodowany uszkodzeniem obszaru kontroli ruchu mózgu (w tym gałki bladej, skorupy lub jądra ogoniastego). Często jest to specjalny obszar mózgu, tzw. jądro podwzgórzowe. To jądro istoty szarej należy do tak zwanego międzymózgowia. Znajduje się w centralnej pozycji w mózgu, poniżej ważnego punktu przełączania przychodzących i wychodzących sygnałów nerwowych, wzgórza.

Jądro podwzgórzowe jest częścią ważnego obwodu sterującego do kontroli i regulacji ruchu i pełni funkcję hamującą. Ponieważ mózg składa się z dwóch połówek, istnieje dwukrotnie. Jeśli zawiedzie tylko z jednej strony, zaburzenie ruchu występuje tylko z jednej strony (hemibalizm). Z drugiej strony nadaktywność jądra podwzgórzowego prowadzi do hipokinetycznych zaburzeń ruchowych, co oznacza, że osoby dotknięte chorobą prowadzą szczególnie siedzący tryb życia.

W większości przypadków za objawy balizmu odpowiada (przejściowy) niedostateczny dopływ krwi do tego jądra podwzgórzowego z powodu krwawienia lub niedrożności naczyń. Infekcje (np. kiła lub gruźlica), a także nowotwory i przerzuty mogą również uszkadzać jądro podwzgórzowe. W rzadkich przypadkach za balizm odpowiadają urazy mózgu. Podczas gdy sen prowadzi do złagodzenia objawów, balizm wzrasta wraz z pobudzeniem psychicznym.

Balizm: kiedy powinieneś zobaczyć się z lekarzem?

Balizm jest zawsze poważnym objawem, który musi zostać wyjaśniony przez neurologa.

Balizm: co robi lekarz?

Specjalistą w diagnostyce i terapii balizmu lub hemibalizmu jest neurolog, specjalista chorób układu nerwowego. Zwykle diagnozę można już postawić na podstawie typowego opisu lub zaobserwowanego ataku. Jednak nie jest łatwo rozróżnić trzy podobne zaburzenia ruchu: pląsawica, atetoza i balizm.

Dokładny opis ataków jest ważny dla zróżnicowania. Przede wszystkim lekarz zada więc m.in. następujące pytania:

Jak długo trwa zaburzenie ruchu?
Jak powszechne są epizody balizmu?
Czy istnieją czynniki wywołujące balizm?
Czy zaburzenie ruchu występuje podczas odpoczynku lub podczas ruchu?

Następnie lekarz przeprowadzi szczegółowe badanie neurologiczne pacjenta. W tym celu sprawdza funkcję dwunastu nerwów czaszkowych, poszczególne obszary mózgu oraz wrażliwość i zdolności motoryczne.

Ponadto może być konieczne badanie krwi, a także wody mózgowej. W celu uzyskania wody mózgowej należy wykonać tzw. nakłucie lędźwiowe lub alkoholowe. Aby to zrobić, między dolne kręgi lędźwiowe wprowadza się igłę, aby pobrać trochę płynu mózgowo-rdzeniowego z przestrzeni wokół rdzenia kręgowego.

Pomocne w postawieniu prawidłowej diagnozy mogą być również tzw. badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT) lub tomografia rezonansu magnetycznego (MRT). W okolicy jądra podwzgórzowego mogą pojawić się zwapnienia lub zawały.

W niektórych przypadkach wykonywany jest również zapis fal mózgowych (elektroencefalogram).

Balizm: leczenie

W celu przerwania ataku balistycznego stosuje się zwykle przeciwpadaczkowy (przeciwdrgawkowy) walproinian lub tzw. neuroleptyki. Rzadziej stosuje się tzw. benzodiazepiny. Podczas ataku balistycznego osoba poszkodowana musi być chroniona przed obrażeniami spowodowanymi ruchami kołysania.

W ciężkich przypadkach interwencję neurochirurgiczną w postaci stymulacji elektrycznej lub usunięcia pewnych obszarów mózgu (operacja mózgu stereotaktyczna) można uznać za leczenie długoterminowe.